بروز پنوموتوراکس ضربه ای
مطالعات علل تروما ، فراوانی صدمات به مناطق آناتومیک (جدول 1) ، 2 و نوع آسیب های خاص یک منطقه آناتومیک در سگها و گربه ها را بررسی کرده است. یک مطالعه بر روی 267 سگ که در تصادفات وسایل نقلیه موتوری تصادف کرده اند ، 104 (39٪) ضربه قفسه سینه را نشان داد.
از این تعداد ، 52 نفر (50٪) دارای پنوموتوراکس بودند. 3 مطالعه دیگر در مورد ضربه شدید صریح در 235 سگ نشان داد که 91.1٪ از سگها در یک سانحه رانندگی تصادف کرده اند. به ترتیب دچار آسیب قفسه سینه و شکم / قفسه سینه شد. آسیب های قفسه سینه در 47٪ از بیماران شامل پنوموتوراکس بود. ANATOMY
فضای پلور فضای باریکی بین غشای محاصره کننده و محافظت کننده از ریه ها است که به عنوان پلور احشایی (مجاور ریه) و جداری (مجاور دیواره قفسه سینه) شناخته می شود. عملکرد پلورا و فضای پلور کمک به تنفس از طریق کمک به حفظ رابطه بین ریه ها و دیواره قفسه سینه در هنگام تزریق و بازدم ، و همچنین از بین بردن اصطکاک هایی است که در غیر این صورت در برابر سطح ریه ها ایجاد می شود.
به طور معمول ، فضای پلور تنها شامل مقدار کمی مایع روان کننده است و از بقیه حفره قفسه سینه برای حفظ فشار زیر اتمسفر مهر و موم می شود. اگر هوا به فضای پلور وارد شود ، این فشار از بین می رود و پلور جدا می شود ، تهویه و متعاقباً اکسیژن رسانی را مختل می کند که استفاده از کپسول اکسیژن جهت اکسیژن رسانی در این مواقع گاهی کارگشا و گاهی بی فایده است.
پاتوژنز
هوا می تواند در نتیجه پارگی داخلی (ریه ، نای یا مایع پارانشیم ریوی) یا زخم باز یا سوراخ شدن در دیواره قفسه ، وارد فضای پلور شود. پنوموتوراکس های حاصل از پارگی داخلی به عنوان بسته طبقه بندی می شوند. کسانی که به دلیل نفوذ و اختلال در یکپارچگی دیواره قفسه سینه باز هستند ، در نظر گرفته می شوند. پنوموتوراکس آسیب زا ممکن است بسته یا باز باشد.
پنوموتوراکس های باز ناشی از ضربه خارجی (به عنوان مثال ، گلوله ، زخم گزش) است. چندین مکانیسم بالقوه برای ایجاد پنوموتوراکس بسته در بیماران تروما وجود دارد:
فشرده سازی قفسه سینه در صورت گرفتگی گلوت که باعث افزایش فشار مجاری هوایی می شود و در نتیجه باعث باروتروما و پارگی مجاری هوایی رسانا و / یا آلوئول می شود.
شکستگی دنده ها سوراخ یا پارگی پارانشیم ریه ، و در نتیجه منجر به نشت در فضای پلور می شود.
شتاب / کاهش سرعت بدن - مانند آن که در اثر تصادف یک وسیله نقلیه موتوری یا سقوط از یک مکان بلند ایجاد شده است که باعث ایجاد نیروها در نتیجه پاره شدن مجاری هوایی رساننده و پارانشیم ریوی می شود.
در نهایت ، الگوی تنفسی بیمار ، اندازه نقصی که از هوا نشت می کند ، جریان هوا از طریق نقص (یک جهته یا دو طرفه) و حجم هوا در فضای پلور ، همه در پیشرفت و شدت پنوموتوراکس نقش دارند. پنوموتوراکس کششی هنگامی ایجاد می شود که پارگی در ریه به عنوان دریچه یک طرفه عمل می کند ، اجازه می دهد هوا به طور مداوم به فضای پلور نشت کند و در نتیجه ریه (ها) به تدریج فرو می ریزد. این می تواند یک وضعیت حاد ، تهدید کننده زندگی باشد و پیامدهای آن نه تنها اکسیژن رسانی یا کمبود آن ، بلکه همچنین گردش خون است.
پاتوفیزیولوژی
علاوه بر سقوط ریه ، بیماران مبتلا به پنوموتوراکس کاهش حجم جزر و مد و افزایش حجم قفسه سینه را تجربه می کنند (ثانویه به جدا شدن پلور آهیانه و احشایی). هیپوکسمی به دلیل عدم تطابق تهویه - پرفیوژن (به عنوان مثال ، ریه ها پرفیوژن می شوند اما تهویه آنها کم است یا تهویه نمی شوند) و شنت ریوی ایجاد می شود. بازگشت وریدی ممکن است به دلیل از دست دادن فشار منفی پلور کاهش یابد. برای جبران ، سرعت تنفس افزایش می یابد در حالی که فعالیت عضلانی بازدم در تلاش برای حفظ یا افزایش تهویه آلوئولار با وجود کاهش حجم جزر و مدی کاهش می یابد.
https://en.wikipedia.org/wiki/Pathophysiology
